ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ (Νεγρεπόντε)-ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ

Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με το γνωμικό του Οδ.Ελύτη:«αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,ένα αμπέλι και ένα καράβι,που σημαίνει με άλλα τόσα την ξανά φτιάχνεις».Η ερμηνεία τού θα μπορούσε να είναι η ζωή του Αγγελή Βαμβακά,του πρώτου ήρωα που συναντάμε στο καινούριο βιβλίο της κυρίας Κόντζογλου.το "ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ" της διλογίας "ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ".

ΤΑ "ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΑ" ΒΙΒΛΙΑ

 

Κι αν ήρθε το φθινόπωρο τι μ΄αυτό;Έχει λίγη ψύχρα παραπάνω και ο ήλιος γίνεται πιο καθαρός,δεν τυφλώνει τα μάτια σαν του καλοκαιρινού μεσημεριού.Γοργά νυχτώνει εδώ και μέρες.Και η γη αλλάξει άρωμα.Τα πάντα αλλάζουν χρώμα.

Εκεί στην άκρη της βιβλιοθήκης είναι τα αδιάβαστα βιβλία.Σίγουρα θα έχετε πολλά.'Ολοι έχουμε!Ποιά θα διαλέξετε για τον Οκτώβρη;Αυτά είναι τα δικά μου:

Τόμας Μαν,Το Μαγικό Βουνό,

Σ΄ένα σανατόριο της Ελβετίας ,παραμονές του Α΄Παγκοσμίου πολέμου ο Χανς θα επισκεφτεί τον αδελφό του.Αδιαθετεί και του συνιστάται να παραμείνει για λίγο καιρό.Τελικά μένει για επτά χρόνια,γοητευμένος από τις ιδέες που ακούει να συζητιούνται εκεί.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1927.

Μαίρη Κόντζογλου:Σκουριά και Χρυσάφι-ΠΟΡΤΟ ΛΕΟΝΕ,

Η συνέχεια του ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ που τελείωσε με πολλή αναμονή και αγωνία για την Αυγουστίνα και τον Αγγελή.Για το καλύτερο ποτό του κόσμου.Για τη ζωή των Βαμβακάδων που έμεινε στη μέση.Είναι βέβαια και ο καιρός τέτοιος που αποζητά ένα ποτήρι γλυκό κρασί στο χρώμα του χρυσού με μια ανταύγεια από σκουριά.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Μαρία Γυφτογιάννη,Ακριβή μου γυναίκα,Γη  μου ακριβή

1922

Από την Ίμβρο στη Σαντορίνη,ένα ταξίδι λησμονιάς και επούλωσης.Ο Σιδερής Κρυστάλλης θέλει να χτίσει από την αρχή τη ζωή του αλλά είναι δειλός στον έρωτα και την αγάπη.Φαίνεται πως η μοίρα θα του παίξει κάποιο παιχνίδι.Η Μαρκέλλα και η Καλλιόπη θα είναι τα πρόσωπα που θα γίνουν συμπαίχτες στη ζωή του αλλά και στο παιχνίδι.Ποιός θα βγει χαμένος;Ποιό θα είναι το τέλος;

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός

Δήμητρα Μανθεάκη,Άγγιγμα από πάγο

Μια ιστορία αγάπης στη Σμύρνη,το 1922.Η Λουίζα και ο Αλέξης αγαπιούνται και αποχωρίζονται βίαια.Ο Αλέξης οδεύει στα βάθη της Ανατολίας,η Λουίζα ζει την προσφυγιά και την κόλαση με μόνη παρηγοριά τις γλυκές αναμνήσεις από τον χαμένο έρωτά της.Πώς θα εξελιχθεί η ζωή της;Τι θα αντιμετωπίσει στη νέα της πατρίδα;

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός

Τέσσερα βιβλία,τέσσερις ιστορίες-μπορεί και περισσότερες-έτοιμες να με υποδεχτούν.Άλλες εποχές,άλλοι χρόνοι,άλλες ζωές,μέσα σ΄ένα μήνα.Τέσσερα ταξίδια με προορισμό διαφορετικό για τον μήνα Οκτώβριο.Εγώ ξεκινάω.Εσείς;

Καλό μήνα σε όλους.

ΟΤΑΝ ΤΟ MESSENGER ΗΤΑΝ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

 

        Δεν είναι πως δεν αγαπώ την τεχνολογία-ίσα ίσα που την θεωρώ εργαλείο- αλλά να,ο γραπτός λόγος στο χαρτί έχει μια φινέτσα.Ο γραφικός χαρακτήρας έχει μια προσωπικότητα.Δείχνει τις μεταπτώσεις της ψυχής,το εν δυνάμει συναίσθημα,την "καλή" ή την "κακιά" την ώρα που γράφεις.Στην άκρη του χαρτιού μπορεί να στεγνώσει ο ιδρώτας από το πλάι του χεριού σου και να αποτυπωθεί η αγωνία σου.Το δάχτυλό σου,εκεί που πιάνει την άκρη του μολυβιού ή του στυλό σου,έχει κάνει μια ¨καμπουρίτσα".Δεν σε πονάει αλλά σε "τραβάει" μερικές φορές και σε "καλεί" να του δώσεις την ευκαιρία να "συναντηθεί" με το "άλλο τού μισό".Περνάει λίγη ώρα αυτοσυγκέντρωσης και σκέψης μιας και δεν έχεις το θαυματουργό backspace για να διαγράψεις τη λέξη-άλλωστε δε θέλεις να γεμίσεις μουτζούρες το γραπτό σου.

    Το χειρόγραφο έχει μια μαγεία που σχεδόν σε καθηλώνει.Το αποδεικνύει η συγκινητική ματιά όταν διαβάζοντας ένα βιβλίο ξεφυλλίζεις γρήγορα για να βρεις τις "γυαλιστερές"σελίδες που παραθέτουν σε φωτογραφίες και γράμματα ή επιστολές ή χειρόγραφα των ηρώων.

     Μην ξεχνάτε να γράφετε που και που.Μην αποθηκεύσετε σε φάκελο το αρχείο.Γράψτε το σε ένα τετράδιο που όσο το ξεφυλλίζεις τόσο μαλακώνει το χαρτί και γίνεται σχεδόν διάφανο.