Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοινωνικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
ΚΑΠΡΑΓΙΑ- ΠΕΜΗ ΓΚΑΝΑ
Την Καπράγια τη χτυπάει ο βορειοανατολικός άνεμος και την αγριεύει. Είναι μια μικρή κουκίδα στο Τοσκανικό πέλαγος και ο Γκρεκάλε, ο Γραίγος έχει σταματήσει τον χρόνο στο παρελθόν.
ΟΙ ΡΕΤΣΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ-ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού θα μπορούσε να είναι ένα κοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μιακοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μια απομαγνητοφώνηση μιας συνεδρίας από ένα κρεβάτι ψυχολόγου. Ίσως, μια δημοσκόπηση ανάμεσα σε ηλικιακή ομάδα 70-80,με ερωτήματα που αφορούν τη συναισθηματική τους άποψη, την ψυχολογική τους κατάσταση σε σχέση με τον όρο οικογένεια. Ευτυχώς, είναι ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα· μια καταγραφή του ψυχισμού του Λεόντιου Έξαρχου -βασικός ήρωας του βιβλίου- αλλά και μιας ολόκληρης κοινωνίας ,μια αποτύπωση της Ελλάδας, από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης έως και σήμερα.
ΑΝΤΕΤΙ ΜΑΡΙΑ ΠΡΙΝΑΡΗ-ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ
«Ένα τετράδιο μαθές είναι η ζωή,μα με λέξεις κακογραμμένες πολλές φορές.Τις βάζεις στη σειρά,κι άλλες μιλούν για τα σωστά κι άλλες για τα λάθη.Αν σου ξεφύγει από τα χέρια μια στιγμή το τετράδιο,ανακατεύονται οι σελίδες,κι άντε μετά να βρεις εσύ πού είναι τα σωστά και πού τα λάθη».
Αυτά είναι τα λόγια που λέει ο Αποστόλης στον εγγονό του τον Αντρέα,προσπαθώντας να δικαιολογήσει ή να αποφύγει να εξηγήσει το αντέτι.
Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ-ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ
Τα πολύ παλιά χρόνια οι πλανόδιοι παραμυθάδες τριγυρνούσαν από τόπο σε τόπο με μια λύρα,ένα λαούτο ή κάποιο άλλο,άγνωστο,ίσως,σ΄εμας έγχορδο με γλυκιά μελωδία.Τα βράδυα όλοι οι κάτοικοι μαζευόντουσαν γύρω του για ν΄ακούσουν το παραμύθι που θα είχε σκαρφιστεί.Η αφήγησή του μπορεί να σταματούσε για να τη διανθίσει μ΄ένα στίχο,κοτσάκια και ρίμες.Τη διέκοπτε,με τέχνη και πείρα περισσή, έτσι ώστε να καθοδηγήσει την ερώτησή τους και να συνεχίσει την αφήγησή του από ΄κει που την είχε σταματήσει,εκεί που ο ίδιος ήθελε να αρχίσει ξανά.
Αυτή την αίσθηση έχει ο αναγνώστης που θα διαβάσει την Οργή του Τυφλού ποταμού.
ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ-ΜΑΙΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ
«Πώς επουλώνονται οι ανθρώπινες ψυχές;»,αναρωτιέται ο Αντρέα Ντελασούντα,ο γατρός του ψυχιατρείου
της Ποβέλια,του νησιού με τις μαύρες αναμνήσεις,στη Βενετία.Μπορεί άραγε μια ψυχή να γιατρευτεί;Τις πιο πολλές φορές φεύγει από το ανθρώπινο σώμα χωρίς να έχει βρει τη λύτρωση.Εγκαταλείπει την ύλη πληγωμένη,παραπονεμένη και αθεράπευτη.
Η Παλίρροια της Μαίρης Κωνσταντούρου είναι δύο παράλληλες ιστορίες:του Αλεσάντρο,που έπεσε θύμα της πανούκλας,το 1346,στη Βενετία και των τροφίμων του άσυλου της Ποβέλια,μία δεκαετία μετά τη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
ΘΥΜΗΣΟΥ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ-ΕΛΕΝΗ ΣΥΡΑΚΗ
«Memento Vivere» σημαίνει,«θυμήσου να ζήσεις».Με αυτόν τον αμφίσημο τίτλο,ξεκινάει μια ιστορία αγάπης και αυταπάρνησης,ένα ταξίδι γεμάτο αναμνήσεις,στη Χίο.Το νησί των «Σημαντικών».Στην πραγματικότητα,είναι η πιο οξύμωρη παραίνεση που μπορεί να δώσει άνθρωπος σε συνάνθρωπό του,αλλά,σε ένα μυθιστόρημα όλα επιτρέπονται.
ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ-ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ
«Εδέβαν τα χρόνια μ΄.Άραγε,μπορώ να πω,σε ποια πατρίδα ανήκω;Έζησα και γνώρισα τόπους,έθαψα μέσα τους αγαπημένα μου πρόσωπα και όλα αυτά με καλούν κοντά τους».
Αυτά, είναι τα τελευταία λόγια της Ευγενίας,που αποτυπώνουν με απόλυτη αλήθεια την ιστορία μιας ζωής.Ή της ζωής που έζησαν όλες οι Μάνες του Πόντου.
Το βιβλίο της κυρίας Μάρθας Πατλάκουτζα είναι μια αληθινή μαρτυρία,που μέσα από την αφήγησή της,γίνεται φόρος τιμής στους ανθρώπους που εξοντώθηκαν,εκδιώχθηκαν και βασανίστηκαν. Στον Πόντο,από τους Τούρκους,στη Ρωσία,από ένα απάνθρωπο σύστημα,αλλά και στην Ελλάδα,όταν κατέφθασαν με ένα κοινωνικό στίγμα, που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα που έφερναν μαζί τους.
ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ (Νεγρεπόντε)-ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)