ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ- ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗ

 

Θα ξεκινήσω ανάποδα αυτήν την φορά. Το Πορτραίτο είναι ένα βιβλίο που λυτρώνει την αγάπη. Οι δρόμοι που διανύει είναι άλλοτε γεμάτοι φως και νοσταλγία και κάποιες φορές έχουν σκοτάδι, μοναξιά και απόγνωση. Είναι σαν τις κούκλες του Ολιβιέ: «…μια διασταύρωση μυκηναϊκών ειδωλίων με τις αποκρουστικές αλλά συνάμα ελκυστικές μαριονέτες του Μπελμέρ».

ΘΥΜΗΣΟΥ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ-ΕΛΕΝΗ ΣΥΡΑΚΗ

 

«Memento Vivere» σημαίνει,«θυμήσου να ζήσεις».Με αυτόν τον αμφίσημο τίτλο,ξεκινάει μια ιστορία αγάπης και αυταπάρνησης,ένα ταξίδι γεμάτο αναμνήσεις,στη Χίο.Το νησί των «Σημαντικών».Στην πραγματικότητα,είναι η πιο οξύμωρη παραίνεση που μπορεί να δώσει άνθρωπος σε συνάνθρωπό του,αλλά,σε ένα μυθιστόρημα όλα επιτρέπονται.

ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ-ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ

 "...πήρε το κουτί με τις κλωστές και άρχισε να κεντάει μια δαντέλα.Ωστόσο,μόλις έκανε μια βελονιά ,την ξήλωνε.Κι αυτό γινόταν για ώρα.΄Ο,τι έκανε,της έβγαινε λάθος.Ράβε ξήλωνε,όπως ήταν η μοίρα της,που μέχρι σήμερα αποδείχτηκε ένα ατέλειωτο λάθος.Σαν μια δαντέλα που δεν θα τελείωνε ποτέ και κάθε βελονιά έκρυβε ένα μυστικό ή ένα ψέμα."

Ήταν, μια φορά κι έναν καιρό,ένα όμορφο κορίτσι,η Ελισσώ.Ζούσε,με την φτωχή της οικογένεια,σ΄ένα μικρό νησί του Αιγαίου κι έκανε όνειρα για τη ζωή της,αφού αγαπούσε ένα όμορφο παλικάρι,τον Φίλιππο.

Κάπως έτσι,θα μπορούσε να ξεκινάει η "Μυστική δαντέλα',το  μυθιστόρημα της κυρίας Μαρίας Γαβριελάτου.Η ιστορία της Ελισσούς  είναι μια δραματική εξιστόρηση.Σ΄ ένα νησί-της δικής μας φαντασίας-στις αρχές του 19ου αιώνα,ξετυλίγεται το κουβάρι μιας ιστορίας,που πλέκει μια μυστική δαντέλα με την ιστορία της δικής της ζωής.

ΑΓΓΙΓΜΑ ΑΠΟ ΠΑΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΘΕΑΚΗ

 

Αν κάποιος μπορούσε να συλλέξει όλες τις ιστορίες των Ελλήνων και Αρμενίων που εκδιώχθηκαν από τη Μικρά Ασία είναι άγνωστο πόσες βιβλιοθήκες θα γέμιζε από τις σπαρακτικές περιγραφές των επιζώντων της τραγωδίας αυτής.Αν και η ιστορία της Μικρασιατικής καταστροφής είναι γνωστή από μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού,κάθε φορά που αντικρίζεις μια ιστορία εκείνης της περιόδου τη διαβάζεις σαν να είναι κάτι καινούριο που πρέπει ν΄ανακαλύψεις.