Όταν βλέπεις ένα πολυσέλιδο βιβλίο,περίπου χίλιες σελίδες,είναι εύκολο να το «αφήσεις για αργότερα».Ο όγκος του σε αποθαρρύνει,μπορεί και να σε τρομάξει σε κάποιες περιπτώσεις.Έτσι κι εγώ άργησα πολλά χρόνια για να διαβάσω το χέρι της Φάτιμα.Είχα ξεχάσει τις εκπληκτικές ιστορίες που σκαρώνει ο Φαλκόνες.Δεν θα ξεχάσω ποτέ την Παναγιά της θάλασσας,αλλά με τα χρόνια,κάτι σου διαφεύγει από τον αριστοτεχνικό τρόπο γραφής του.
