Εγκαίνια,στη σελίδα "Πρόσωπα",κάνει ο Φίλιππος,από τη "Μυστική Δαντέλα",της Μαρίας Γαβριελάτου.Λίγα λόγια για την ιστορία του Φίλιππου στο βιβλίο.
Ο Φίλιππος μεγαλώνει μαζί με την Ελισσώ,στο νησί της φαντασίας μας.Αγαπιούνται από μικρά παιδιά,στη μικρή και κλειστή κοινωνία του νησιού,στις αρχές του 19ου αιώνα.Κάνουν όνειρα και φαντάζονται το μέλλον μαζί.Δύο διαφορετικοί χαρακτήρες,δύο διαφορετικές ζωές.
Ο Φίλιππος είναι μοναχοπαίδι μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης.Γαλουχημένος με συγκεκριμένες νόρμες και ιεραρχίες.Η μητέρα του,η Παρασκευούλα,τον χειραγωγεί με τρόπο ακούσιο.Περνάει στην εφηβεία και πιστεύει πως κάνει την επανάστασή του,ενώ στην πραγματικότητα,η μητέρα του τού επιτρέπει να αισθανθεί ανεξάρτητος στα λόγια.Άβουλος στις επιθυμίες των γονέων του,αφήνει τη ζωή του στα χέρια τους.Το δέσιμο της μάνας με τον γιο της δεν αφήνει ποτέ να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που τους δένει για πάντα.
Ο Φίλιππος κερδίζει χρόνο,μέσα από τις αποφάσεις της μητέρας του,δικαιολογεί τις επιλογές του,μέσα από τα κοινωνικά ήθη,που πιστεύει πως δεν πρέπει να προσβάλλει.Ο άβουλος και άτολμος χαρακτήρας του δημιουργεί ρωγμές στην σχέση αγάπης που προσπαθεί να χτίσει.Μεγαλώνοντας,παραμένει στο παιδικό λίκνο και βαυκαλίζεται με την ιδέα πως θα καταφέρει να αντιμετωπίσει και τελικά να συμφιλιώσει τις δύο απέναντι όψεις της γυναικείας υπόστασης,της μάνας και της γυναίκας.Πολεμώντας το συναίσθημα και την ευθύνη γίνεται έρμαιο της αναποφασιστικότητάς του.Δίνει πάντα χρόνο στον εαυτό του,μέσω μιας αναβλητικότητας που τον ωθεί από το ένα λάθος στο άλλο.Αυτό είναι το δεδομένο που βιώνει μέχρι την κρίσιμη ηλικία της στράτευσής του.Η παθολογική αγάπη της μητέρας του,στο μυαλό της,εξαργυρώνεται ως κοινωνικό χρέος,ως ήθος και υποχρέωση απέναντι στις επιταγές του κόσμου.Το σωστό και επιτρεπτό για το παιδί της,την ωθεί σε πράξεις καταστροφικές και απονενοημένες.Όμως και εκείνη δικαιολογείται με την φράση,"για το καλό του".
Ο Φίλιππος,ακόμα και μόνος του,στην πρωτεύουσα,οδηγείται από τις εγκληματικές πράξεις και κινήσεις της μητέρας του.Τον καταστρέφει ολοκληρωτικά.Στην ψυχή και στο σώμα.Όταν θα γυρίσει στο νησί,τσακισμένος και απογοητευμένος από τη ζωή,ανακαλύπτει πως ο κύριος υπαίτιος είναι η μητέρα του.Όμως αυτή η ίδια η μάνα του,έχει φτιάξει πια ένα ανδρείκελο,χωρίς υπόσταση άνθρωπο,χωρίς κρίση και αποφασιστικότητα.Η βία που κατακλύζει τις πράξεις του,δεν είναι τίποτ΄άλλο,παρά η ανικανότητά του να εναντιωθεί και να σπάσει τα δεσμά που έχουν δημιουργήσει μεταξύ τους..Η αδυναμία του να επιβληθεί,προκαλεί καταστροφή,θάνατο και χάος.
Η σχέση αυτή θα τον ακολουθεί σε όλη την υπόλοιπη ζωή του,θα δημιουργεί πάντα το ανάχωμα για να προχωρήσει,να απελευθερωθεί και να δημιουργήσει.Μέσα σε ένα παθογενές κουκούλι θα συνεχίζει να υπάρχει και να μεγαλώνει,θα τρέφεται από το δηλητήριο μιας αμφίδρομης σχέσης.Όσο απομακρύνεται από τον υγιή κοινωνικό ιστό,που αποτελείται από τους φίλους,την αγαπημένη του και την εργασία,τόσο αφήνεται στην απομόνωση,την οργή και την ηττοπάθεια.
Ένα τέτοιο μοιραίο πρόσωπο δεν μπορεί να λυτρωθεί,παρά μόνο με τον θάνατο.Ο πνευματικός θάνατος,θα φέρει και τον σωματικό.
Η σχέση Φίλιππου-Παρασκευουλας,είναι μια προαιώνια παθολογική σχέση.Οι λόγοι που την προκαλούν μπορεί να έχουν αναφορά σε πολλούς διαφορετικούς παράγοντες.Τα αίτια μεγεθύνονται όσο κανείς δεν προσπαθεί να τα αναλύσει,ή να αντιδράσει όταν αρχίζουν να διαφαίνονται.Πρόκειται για μια ακούσια έλξη που υπάρχει μεταξύ γονιών και παιδιών αντίθετου φύλου.Σε όλες τις περιόδους,παρελθόν,παρόν,μέλλον,προκαλούν συνήθως εγκληματικές ενέργειες.Το πρόσωπο του Φίλιππου,είναι ένας διαχρονικός χαρακτήρας που συναντάται και στις μέρες μας.Αποτελεί,την άρρωστη σχέση μεταξύ μητέρας παιδιού,που δυστυχώς,γίνεται ορατή,μέσα από εγκληματικές ενέργειες,εκ των υστέρων.
Για το τέλος θα πω,πως οποιαδήποτε ίδια κατάσταση γνωρίζετε,ή έχετε ζήσει,έχει ακριβώς ίδια σχέση με την ιστορία.
"Μυστική Δαντέλα",Μαρία Γαβριελάτου
Εκδόσεις ΕΞΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας το συζητήσουμε......