Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ- ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

 

Πρέπει να ομολογήσω πως μου αρέσουν πολύ τα ιστορικά μυθιστορήματα, όμως, θαυμάζω και μαγεύομαι με οποιοδήποτε άλλο θέμα ενός καλού βιβλίου. Σκεφτείτε λοιπόν, να τύχει να συνυπάρξουν και οι δύο συνθήκες αυτές σε ένα ανάγνωσμα .Η Σκιά του Κυβερνήτη δεν είναι ένα βαρύ ιστορικό μυθιστόρημα -το αντίθετο θα έλεγα. Έχει, όμως, βαρύτητα ως προς την αποκωδικοποίησή του· αυτό το κάνει και ξεχωριστό.

ΑΛΙΚΟ ΒΕΛΟΥΔΟ- ΕΛΕΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ

ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ- Η ΡΑΦΤΡΑ

 

Όταν διαβάζει ο αναγνώστης τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, προετοιμάζεται πως πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Μόνο που δεν μπορεί να διανοηθεί ότι θα διαβάσει την ίδια την Ιστορία, όχι σαν υπόβαθρο, που θα «ντύσει» τη μυθοπλασία. Έρχεται, έτσι μια ανατροπή, η Ιστορία πρωταγωνιστεί και η μυθοπλασία χάνει τον ρόλο της απέναντι στην αλήθεια. Τρόπος έντεχνος και η πένα της κυρίας Μαργαρίτη κάνει του ήρωές της Ιστορία.

ΚΑΠΡΑΓΙΑ- ΠΕΜΗ ΓΚΑΝΑ

 Την Καπράγια τη χτυπάει ο βορειοανατολικός άνεμος και την αγριεύει. Είναι μια μικρή κουκίδα στο Τοσκανικό πέλαγος και ο Γκρεκάλε, ο Γραίγος έχει σταματήσει τον χρόνο στο παρελθόν.

ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ- ΕΛΕΝΗ ΠΡΙΟΒΟΛΟΥ

 

 «Δειλία και φόβος αρχή πάσα κακού.

Η θέληση είναι η κυρίαρχη δύναμη στην ψυχή του ανθρώπου.Μπορεί να καθυποτάξει τον φόβο,τα πάθη και τον σαρκικό πόθο,ως κατώτερα ένστικτα.Αυτος ο έσω πόλεμος είναι η αρχή της βελτίωσης του ατόμου.»

ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ- ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΦΡΑΓΚΙΑΔΟΥΛΑΚΗ

 

Θα ξεκινήσω ανάποδα αυτήν την φορά. Το Πορτραίτο είναι ένα βιβλίο που λυτρώνει την αγάπη. Οι δρόμοι που διανύει είναι άλλοτε γεμάτοι φως και νοσταλγία και κάποιες φορές έχουν σκοτάδι, μοναξιά και απόγνωση. Είναι σαν τις κούκλες του Ολιβιέ: «…μια διασταύρωση μυκηναϊκών ειδωλίων με τις αποκρουστικές αλλά συνάμα ελκυστικές μαριονέτες του Μπελμέρ».

ΟΙ ΡΕΤΣΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ-ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ

 

 Το τελευταίο μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού θα μπορούσε να είναι ένα κοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μιακοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μια απομαγνητοφώνηση μιας συνεδρίας από ένα κρεβάτι ψυχολόγου. Ίσως, μια δημοσκόπηση ανάμεσα σε ηλικιακή ομάδα 70-80,με ερωτήματα που αφορούν τη συναισθηματική τους άποψη, την ψυχολογική τους κατάσταση σε σχέση με τον όρο οικογένεια. Ευτυχώς, είναι ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα· μια καταγραφή του ψυχισμού του Λεόντιου Έξαρχου -βασικός ήρωας του βιβλίου- αλλά και μιας ολόκληρης κοινωνίας ,μια αποτύπωση της Ελλάδας, από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης έως και σήμερα.