' ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΗ

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΝΑΜΟΝΗ











ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ-ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ(ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ)

Η κυρία Κόντζογλου "μετουσιώνεται" κάθε φορά που γράφει.Στο καινούριο της βιβλίο ο Αντώνης και η Αυγουστίνα Βαμβακά γίνονται "παιδιά" της και τα μεγαλώνει,τ΄ανδρώνει μέσα από μια λυρική και ζωντανή γραφή,για να μας τα παρουσιάσει και να μας διηγηθεί  την ιστορία τους.Παράλληλα παρουσιάζει και την Ιστορία της Ελλάδας της περιόδου 1824-1889 με γλαφυρότητα και ρεαλισμό.
Σας συμβουλεύω να διαλέξετε ένα καλό κρασί,παλαιωμένο σε ένα όμορφο ποτήρι.Ίσως έτσι να αισθανθείτε τον έρωτα και την αμαρτία του "Ποτού".Γιατί το "Σκουριά και χρυσάφι" είναι το καλύτερο ποτό που φτιάχτηκε.Γι΄αυτό έχει μέσα του τόσο πάθος,δράμα και συγκίνηση.Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία του.Μια όμορφη ιστορία."Γλυκόπιοτη",με γράδα ανεβασμένα και επίγευση γήινη.
Το πρώτο βιβλίο της διλογίας είναι το «ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ»(εξού και η αναμονή για το δεύτερο).

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Μεταίχμιο"

*Οσονούπω και η ολοκληρωμένη μου άποψη.



ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ-«ΑΓΓΕΛΟΙ ΑΠΟ ΣΤΑΧΤΗ»-ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ

 


Γ΄ΜΕΡΟΣ


"Πέρα από το θάνατο του κορμιού υπάρχει και ο θάνατος των αισθημάτων που μετατρέπει τους ανθρώπους σε φαντάσματα του εαυτού τους."

Αυτά τα λόγια θα μπορούσαν να είναι η κεντρική ιδέα για το τρίτο μέρος της ελεγείας,"΄Αγγελοι από στάχτη".Βρισκόμαστε στη Γερμανία του 1998.Ο πόλεμος έχει τελειώσει εδώ και χρόνια,η Δίκη της Νυρεμβέργης έχει αποδώσει δικαιοσύνη(;) το τείχος του Βερολίνου έχει πέσει και όλα παίρνουν το δρόμο τους.Έτσι θα έπρεπε να είναι.Οι άνθρωποι έχουν βιώσει τραγικές στιγμές,έχουν χάσει ζωές και αξιοπρέπεια και φαίνεται πως γύρισαν σελίδα για να συνεχίσουν.Αυτή η διαπίστωση θα μπορούσε να είναι και το τέλος της ιστορίας αν δεν είχαμε ¨"παρακαταθήκη"τη συνέχεια της ζωής της Ροζαλίας.

Λίγα λόγια για αρχή.........




'Εχω διαβάσει πολλά βιβλία-και συνεχίζω ασφαλώς.Για κάποια βιβλία έχω ανατρέξει σε κριτικές και παρουσιάσεις για να τα επιλέξω.Θα ήθελα να ξέρω μερικά πράγματα παραπάνω για τα βιβλία που διαβάζω.Όταν έχω τελειώσει ένα βιβλίο, αρκετές φορές, είμαι προβληματισμένη,απογοητευμένη, ενθουσιασμένη,εκστασιασμένη.Ζητάω να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου,τα παράπονά μου,τη γνώμη μου,τις εντυπώσεις μου.Ελεύθερα,χωρίς πρότυπα,χωρίς συγκεκριμένο τρόπο γραφής,με τον τρόπο που νοιώθει ο καθένας πως θέλει να αντιδράσει γι΄αυτό που διάβασε-με μια εικόνα,μ΄ένα ποίημα,μ΄ένα λήμμα απ΄ το βιβλίο-κάτι που θα δώσει το έναυσμα για γραπτή "συζήτηση",για κοινωνικό σχολιασμό.Απλά,φιλικά,ανθρώπινα.

Έτσι δημιούργησα αυτό το ιστολόγιο.Θα ήθελα πολύ,να τα "καταφέρει" στο διαδίκτυο.Είναι ένα ημερολόγιο,μια μικρή "κατάθεση",μια ανάγκη.Είναι καθαρά δικές μου απόψεις και δεν αποτελούν ούτε αντιγραφή,ούτε λογοκλοπή,ούτε "γραφοκλοπή"(ας μου επιτραπεί η λέξη), κανενός άλλου ανθρώπου.Άλλωστε, κάποιος που διαβάζει δημιουργεί τόσες πολλές σκέψεις στο μυαλό του που δεν είναι απαραίτητο να κλέψει τη σκέψη άλλου.

Αυτά από ΄μένα,μέχρι στιγμής,

Καλώς ορίσατε στη Γη των βιβλίων,