' ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΗ

ΑΝΤΕΤΙ ΜΑΡΙΑ ΠΡΙΝΑΡΗ-ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ



«Ένα τετράδιο μαθές είναι η ζωή,μα με λέξεις κακογραμμένες πολλές φορές.Τις βάζεις στη σειρά,κι άλλες μιλούν για τα σωστά κι άλλες για τα λάθη.Αν σου ξεφύγει από τα χέρια μια στιγμή το τετράδιο,ανακατεύονται οι σελίδες,κι άντε μετά να βρεις εσύ πού είναι τα σωστά και πού τα λάθη».

Αυτά είναι τα λόγια που λέει ο Αποστόλης στον εγγονό του τον Αντρέα,προσπαθώντας να δικαιολογήσει ή να αποφύγει να εξηγήσει το αντέτι.

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ-ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ


Τα πολύ παλιά χρόνια οι πλανόδιοι παραμυθάδες τριγυρνούσαν από τόπο σε τόπο με μια λύρα,ένα λαούτο ή κάποιο άλλο,άγνωστο,ίσως,σ΄εμας έγχορδο με γλυκιά μελωδία.Τα βράδυα όλοι οι κάτοικοι μαζευόντουσαν γύρω του για ν΄ακούσουν το παραμύθι που θα είχε σκαρφιστεί.Η αφήγησή του μπορεί να σταματούσε για να τη διανθίσει μ΄ένα στίχο,κοτσάκια και ρίμες.Τη διέκοπτε,με τέχνη και πείρα περισσή, έτσι ώστε να καθοδηγήσει την ερώτησή τους και να συνεχίσει την αφήγησή του από ΄κει που την είχε σταματήσει,εκεί που ο ίδιος ήθελε να αρχίσει ξανά.
Αυτή την αίσθηση έχει ο αναγνώστης που θα διαβάσει την Οργή του Τυφλού ποταμού.

ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ-ΜΑΙΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ



 


«Πώς επουλώνονται οι ανθρώπινες ψυχές;»,αναρωτιέται ο Αντρέα Ντελασούντα,ο γατρός του ψυχιατρείου
της Ποβέλια,του νησιού με τις μαύρες αναμνήσεις,στη Βενετία.Μπορεί άραγε μια ψυχή να γιατρευτεί;Τις πιο πολλές φορές φεύγει από το ανθρώπινο σώμα χωρίς να έχει βρει τη λύτρωση.Εγκαταλείπει την ύλη πληγωμένη,παραπονεμένη και αθεράπευτη.
Η Παλίρροια της Μαίρης Κωνσταντούρου είναι δύο παράλληλες ιστορίες:του Αλεσάντρο,που έπεσε θύμα της πανούκλας,το 1346,στη Βενετία και των τροφίμων του άσυλου της Ποβέλια,μία δεκαετία μετά τη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.