«Δειλία και φόβος αρχή πάσα κακού.
Η θέληση είναι η κυρίαρχη δύναμη στην ψυχή του ανθρώπου.Μπορεί να καθυποτάξει τον φόβο,τα πάθη και τον σαρκικό πόθο,ως κατώτερα ένστικτα.Αυτος ο έσω πόλεμος είναι η αρχή της βελτίωσης του ατόμου.»
'
«Δειλία και φόβος αρχή πάσα κακού.
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού θα μπορούσε να είναι ένα κοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μιακοινωνιολογικό-ανθρωπολογικό δοκίμιο, μια απομαγνητοφώνηση μιας συνεδρίας από ένα κρεβάτι ψυχολόγου. Ίσως, μια δημοσκόπηση ανάμεσα σε ηλικιακή ομάδα 70-80,με ερωτήματα που αφορούν τη συναισθηματική τους άποψη, την ψυχολογική τους κατάσταση σε σχέση με τον όρο οικογένεια. Ευτυχώς, είναι ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα· μια καταγραφή του ψυχισμού του Λεόντιου Έξαρχου -βασικός ήρωας του βιβλίου- αλλά και μιας ολόκληρης κοινωνίας ,μια αποτύπωση της Ελλάδας, από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης έως και σήμερα.